Homo-adoptie

Ik heb de eer tot de “gemeenschap” van zogenaamde “holebi’s” te behoren en daarom alleen al zou het ongepast zijn om negatief te reageren op het ‘happy-end-verhaal” van de homo-adoptie van kleine Samuel.
Dat er voor hun kinderwens even een baarmoeder werd gehuurd in Oekraïne zal ik maar als een klein detail beschouwen.
Dat de kleine Samuel twee jaar in een weeshuis heeft gezeten zal ik als goed lid van dé “homogemeenschap” gemakkelijkheidshalve als een kleine “erreur de parcours” zien.
Dat hun “grote successtory” wellicht als precedent zal zorgen voor een koehandel in baarmoeders met uitbuiting van kansarme vrouwen als gevolg is toch een ver van mijn bed-show.
Wat is er mis met pleegouderschap?
Moet een baby echt twee jaar een hel doorstaan omdat wij als homo’s blijkbaar recht hebben op een zelfgemaakte [sic] baby?